Przyjazń Boga i człowieka

do przyjażni nie potrzeba pieniędzy a serca
świat należy do Boga do nas należy świt słońca
to wielkie zaufanie żyć rankiem wstawać
i świtem różaniec święty odmawiać

jak cenne rubiny koraliki w swych dłoniach mieć
jasne serce w tak wielkim tłumie ludzkich serc
siebie odnależć w bieli nieskalane jak serce skruszone pokorą i wiarą

brudy ziemi wybielać w czerwieni twego serca Boże
Sercem witać dzień skupiam serce w sobie najczystsze narzędzie twarde jak dzwon augusta co bije nie skamieniałe jak głaz
miej serce i patrzaj w serce o świcie jak rano ty i on Bóg wstaje

bądż otwarty jak kufer z klejnotami
badż moje serce dużej wagi
uwieńczone promieniem
serce moje przedziwne zawsze wstawaj o świcie

zamieniasz me ciało i krew w jedno
tajemnic wiele kluczem do mej świadomości prawdy
jesteś ty Boże
Krew zastygnie serce stanie

ja zabiorę cię serce w dłoni z sobą
drogą oświetloną
będę szła z panią w bieli
w ten ostatni czas niebo będzie w ciemnościach

w ciemnościach
będę szła z sercem
Bóg mi mleczną drogę wskaże {+}Amen

autor

lawenda19

Napisany: 2023-10-10 Dodano: 2023-10-10 11:51:59

Ten wiersz przeczytano 1364 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie