Psotny wiatr
Rankiem płatki różom rozrzucił
Rozmowę wróbli zakłócił
Piasek wodą pomoczył
Iskierki pyłu rozproszył.
Nie wiem
Czy szczęście unosi
W przestworzach
Maluje marzeń
Kwiaty bajeczne
Czy przywraca
Wiarę w miłość
I czy powrócić
Zechce.
Tessa50
Komentarze (32)
No cóż wiatr zawsze psotnik nie może inaczej
psotny
a to posty wiaterek
W tym wierszu wiatr optymistycznie zadziałał, nic nie
zniszczył, a wręcz przeciwnie - przywrócił utracone.
Lubię takie wiatry.
Lubię bardzo wiatr, lubię czuć i widzieć jego potęgę,
jak i pokorę, czasem spokój i zdecydowaną wolność.
Twój figlarz z wiersza jest psotnikiem i dobrze, taki
wiatr też jest potrzebny. Nie mam fb, jedynie adres @
na moim profilu. Dziękuję Ci droga Tesso, za tak
ogromną dawkę czułości...odwzajemniam ze szczerego
serca:-))
piekny wiersz pozdr
"Nie wiem
Czy szczęście unosi
W przestworzach"
Być może... ;))
lubię spacerować w towarzystwie wiatru - nie czuje
samotności
pozdrawiam
Wiatr lubi powracać, upodobał sobie wiersze i już :)
Bardzo ładny, refleksyjny i ciepły wiersz...Teresko
nie tylko w prozie jesteś świetna:) pozdrawiam
serdecznie
Wiatr marzeń powraca. Nie ma co do tego wątpliwości.
Dobrze, że go wierszem przywołujesz. Pozdrawiam
milutko.
pokusa
Bardzo potrafi psocić
Ładnie Tesso, dobrze Ci w takiej poetyckiej odsłonie:)
Lubię wiatr :) szczególnie gdy psoci ...
Piekny wiersz Tesso
Mile mnie zaskoczyłaś Przyzwyczaiłam się do Twojej
pięknej prozy ale widzę że i wiersz piszesz bardzo
obrazowo z wyczuciem i pieknie
Do twarzy Ci Tesso w tej odsłonie :)
Pozdrawiam słonecznie z szarą jesienną niedzielę
:)Zyczę tylko pogodnych wiatrów i radosnych figli :)