Psotny wiatr
Rankiem płatki różom rozrzucił
Rozmowę wróbli zakłócił
Piasek wodą pomoczył
Iskierki pyłu rozproszył.
Nie wiem
Czy szczęście unosi
W przestworzach
Maluje marzeń
Kwiaty bajeczne
Czy przywraca
Wiarę w miłość
I czy powrócić
Zechce.
Tessa50
Komentarze (32)
Może wywrócić wszystko do góry nogami, również jest
przyjemny, i daję ulgę w lecie. Pozdrawiam
serdecznie:)))
Rankiem rozrzucił różane płatki,
wróbelkom rozmowę zakłócił,
rozproszył iskierki pyłu,
piasek wodą przemoczył.
Dalej czyta się jak z nut i podoba mi się ten psotnik
:) Teresko, pozdrawiam cieplutko, życzę miłej
niedzieli.
Wiatr to wielka niewiadoma jak nasz los często wodzi
nas za nos:-) Ładne strofy:-) Pozdrawiam cię Tesso
serdecznie z usmiechem:-)
Piękny twój wiatr
Różnie z tym psotnikiem bywa,
niektóre wracają np nasz poeta
Zefirek:)
Też mam w szufladce taki wierszyk o wietrze, ale jakoś
nie mam odwagi go dać, może się za jakiś czas odważę,
nie wiem...
Serdeczności przesyłam Tesso:)
Uciekł optymizm co w słońcu
tak pięknie skrzył,wiatr kołysze gałązkami, dziś
pozostały tylko marzenia.Cofnąć czas straconych chwil
czy tak się da ?
oj z tym wiatrem
bywa bieda
może nawiać
gdzie nie trzeba:)
pozdrawiam z humorkiem:)
Pięknie i cieplutko
wiatr wszystko rozwieje
Witam Teresko. Dzisiaj odsłoniłaś inną formę pisania.
Krótko, zwięźle i fajnie.
Pozdrawiam Cię serdecznie.
Jak zdrówko?
Dzisiaj tak właśnie było, bardzo przyjemnie:-)
Pozdrawiam Tessa:-)
słodki ten psotnik, miłego wieczoru:-)
Piękny.Pozdrawiam serdecznie.
Jak to wiatr,wiele niewiadomych, po sobie pozostwil.
Pozdrawiam cieplo.
Powróci na pewno, ładny wiersz :) pozdrawiam
serdecznie