Ptaki - dziobaki
z cyklu; prztyczki...
Krąży nad nami, jak sęp nad padliną,
merytoryczny kit wciska,
straszy idących poezji drabiną
i śmiałków strąca z urwiska.
Robi, co lubi z leniwą swobodą,
z pewnością jej za to płacą,
aby w kolejce po wodę sodową
autorski nie tworzył się zator.
Obcym pojęciem wrażliwość człowieka,
dziób ostry, szponem - krytyka,
można uroczo pokazać: błąd czeka
- przykładem jest Eurydyka.
Kiedy kobiece marzenia zrujnuje
a męskie "ego" dna sięga,
to niczym Boeing na stawie ląduje,
zdradnie udając łabędzia.
Głupcy podają chleb ręką ofiarną,
puchnie im więcej zachapie,
żałują, nie widząc, że duszę ma czarną,
niestety - ja nie potrafię.
Ptakom, które do Afryki nie odleciały..i na wyżyny nigdy się nie wzbiją..gdyż ciężkie chamstwem i drwiną.. M.
Villain78
Komentarze (43)
wiersz przeciwko krytyce, ale zdrowa i logiczna
krytyka niezbedna przy pisaniu wierszy. Gdyby jej nie
bylo, trwalibysmy w niewiedzy i poziom wierszy nie
ulegalby poprawie.
Co do wiersza - radzilabym troche mniej rymow
gramatycznych typu: padlina-drabina, zrujnuje-laduje.
Poza tym slowo "zachapie, zmienilaby na inne.
Przepychanki w poezji to niezbyt mily temat, nie
polecalabym na przyszlosc.
Rozumiem, ze krytyka nie powinna byc arogancka,
ublizajaca, czy ponizajaca autora.
Ja się uśmiałam, nie przeszłam obojętnie obok wiersza,
pobudził moje emocje,więc jest tak...jak być powinno.
autorze, masz potencjał, nie trać go na bezowocne
potyczki; krytyki sprawiedliwej, bezstronnej i
rzeczowej tu nie ujrzysz (każdy ma sympatie i
antypatie - najgorsze, że i krytycy, którzy wiersze na
podobnym poziomie oceniają bardzo różnie, w zależności
od tego, nad jakim nickiem zostały napisane); w
krytyce podoba mi się tylko auto :)
Niech srebro stali w stalówce pióra
wznosi cię w słowie na szczytów pułap! - gratuluję
kolejnego piórka :)
miało być uszczypliwie - wyszło komicznie. Za
to:"Krąży nad nami, jak sęp nad padliną" należy się
nagroda za "najlepszą" samokrytykę na portalu
:))))))))) taka sobie rymowana frustratynka, która
obróciła się niestety przeciw autorowi. Zaś co do
"wzbijania się na wyżyny" - to raczej nikt stąd się
nie wzbije, póki nie spojrzy krytycznie na własne
dzieła. Cukier usypia czujność :)
Gdzie dużo padliny - tam i sępy być muszą. Tyle wpisów
i ani jednego poety :))))) Brawo pani Marto :))).
Gniotek tip TOP :)))
Bardzo mądre przesłanie, pozdrawiam:)
Bardzo mi przykro, że takie "ptaki - dziobaki"
istnieją. Przyroda aż taka drapieżna nie jest.
Witaj, w bardzo delikatny sposób wypowiedziales co ci
na srcu leży,
a do tego pięknie napisany wiersz.
pozdrawiam.
ciekawa forma i przekaz....brawo....
ten fragment na temat kolejki po wodę sodową mi się
najbardziej podoba i ogólnie całość zgrabnie,
błyskotliwie i trafnie ujęta i nawet obiektywizm spory
w tym jest, podejście dyplomatyczne:)
Gratuluję słów. Piękny przekaz. Widzę wrażliwość w
Twojej osobie. Pozdrawiam:)
Najlepiej się swego trzymać i jest ok.jak mówią do
upartych świat stoi otworem...powodzenia
Podpiszę się pod misiaalą a co do ptaków hy ...w nazym
orgodzie dziobią wszystkie ,głodne są:)gnać ich nie
będę -może to głupie -ale mi ich żal(ptaków
oczywiście).
Dobry wiersz, tylko , że poezja i mądra krytyka
powinna iść w parze . Autor wnosi wiele racji :)