Pustka zwana życiem
I choć jest mi ciężko...
Moje życie, jak nędzny wodospad...
Piję z rzeki, jak zwierzę...
Obracam się i wznoszę ściany pustki...
Płynąc przez tą pustkę
Słyszę słowo...
Smutkiem zatracam samego siebie
Smutkiem zatracam Nas...
Ale wiem... Że dzięki Tobie znajdę wszystko
!
Wiem że mam Ciebie ;* =((
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.