radosny taniec liści i ludzi
gałęzie drzew rysują szramy
na brzuchach opasłych chmur
by deszcz opłukał liściaste suknie
już milkną ptaszki dziobiące ciszę
a ciemne mokre niebo
zsuwa się niżej w korony drzew
wtedy nadciaga deszcz i wiatr
kołysze liśćmi w tańcu
aż woda spływa z ich policzków
ulewa chłodzi skórkę czereśni
zarumienioną nieśmiało
jak u młodej dziewczyny
a potem wszystko lśni w uśmiechu
gdy ludzie tańcząc
wychodzą boso pod niebo
pełne dorodnych gwiazd
Komentarze (35)
ładny klimat wiersza.. czuć fascynację przyrodą.
Pozdrawiam
Spoko i radość wstępuje wtedy gdy piorun się
wyładowuje, bo nowa energia zasila świat w witalny
ozon - potrójny tlen, a wiadomo, że ten jest lekiem
prosto z niebios, zastrzykiem od Stwórcy.
chyba nastąpił jakiś telepatyczny kontakt :-)
Ślicznie i radośnie...
I to jest piękne, aż serce w rozmarzeniu rośnie :))
Pozdrawiam serdecznie :)
Śliczny roztańczony obraz deszczu,
z ogromnym podobaniem wiersza,
pozdrawiam serdecznie:)
Aż zatańczyły myśli w kroplach pod drzewem. Niesione
wiatrem i ptasim śpiewem.
Rozmarzyłaś. A teraz muszę iść podlać ogród. Ziemia
jest sucha jak pieprz i wcale nie zamierza padać.
a potem wszystko lśni w uśmiechu
Pozdrawiam z podobaniem:)
Piękny wiersz!
Pozdrawiam serdecznie :)
Uśmiecham sie, dzięki za emocje) +
i mnie się udzieliła radość z wyczekiwanego deszczu.
Piękny wiersz, zespolenie przyrody i ludzi jest
nierozerwalne, tak jak i deszcz jest jej niezwykle
potrzebny.
Pozdrawiam Cię serdecznie :)
Czyżbyś to mnie widziała wczoraj wieczorem w ogrodzie?
:))
Pięknie opisałaś radość ludzi i przyrody z tak
potrzebnego i oczekiwanego deszczu :)
Do mojego głosu dołączam słoneczno-deszczową piosenkę
Creedence Clearwater Revival - Have You Ever Seen The
Rain
https://www.youtube.com/watch?v=qmYi5FlRIr0
Poetycko o ożywczej roli deszczu. Miłego piątku
szadunko:)
Piękny, nastrojowy wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)