Ranek

W Warszawie

Budzą mnie samochody przejeżdżające
Niektórzy ludzie już wyszli z domów
a ja wśród swych mebli w pomysłach błądze
Nie znajdę przecież za oknem ogrodu

Budzą mnie komunistyczne bloki
z wielkiej płyty - szare jak myszy
Nad nimi krążą przestraszone obłoki
Dzień się rozpoczął zapomniał o ciszy

Budzi mnie rzeka ludzkich głosów
Płynie po murach małego mieszkania
Płynie nie znając swojego losu
szuka ciepłego, rannego powitania

Gwar życia popycha do działań
Poezja moja na papierze zostanie
Czas regularnie puzzle układa
No dobrze dniu! Już wstaję!

autor

Uranos

Napisany: 2006-02-18 Dodano: 2006-02-18 12:53:08

Ten wiersz przeczytano 682 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie