Ratunek

"POMOCY!!!"
- woła dusza i serce me.
Brak odpowiedzi...
Krzyk zagłusza śmiech mój.
On nie jest prawdziwy-
-jest wymuszony.
Radość na zewnątrz,
smutek w środku.
Skorupa radości jak pancerz chroni smutek,
żeby nikt nie usłyszał wołania o pomoc.
Nie chce litości!
Dlatego się śmieje.
Ale serce krzyczy głośniej!-
-Aż ktoś usłyszy...
Może pomoże.
"RATUNKU"
-krzyczą dalej.
I dalej odchodzi nadzieja o pomoc,
odchodzi jedyna osoba,
która potrafiła mi pomóc...

autor

shatann

Napisany: 2006-01-21 Dodano: 2006-02-07 15:13:19

Ten wiersz przeczytano 714 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie