Raz,dwa

Wiersz inspirowany jednym z utworów J.Kaczmarskiego

Raz!Dwa!
To tylko rozpoczęta gra
Rzuconych kości stuk
Poznanie istniejących praw
To tylko rozpoczęta gra

Trzy!Cztery!
Złudna nadzieja na ordery
Nagrody za dążenia brak
Oślepłe mrokiem płaczą jupitery
Złudna nadzieja na ordery

Pięć,Sześć
To rozkładanie część na część
Kwantowo rozszczepiany świat
Nie będzie pełna zaciśnięta pięść
To rozkładnie część na część

Siedem!osiem!
Wewnętrzny dialog to o losie
Zakuty w wieczne dyby strach
Zawistne maski palą się na stosie
Wewnętrzny dialog to o losie

Dziewięć! i od nowa raz i dwa
To tylko dziewięć
Razy
Ja

autor

peter12

Dodano: 2008-07-28 18:59:08

Ten wiersz przeczytano 502 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie