reminiscencje 1/10 i 2/10 - proza
wspomnienia i fantazja
1/10
Leżę na wersalce, na boczku.Pod sobą czuję
włochaty koc, ale główka leży na podusi.
Oczka mi się kleją. Och, jak bardzo chce mi
się spać ale nie zasnę. W pokoju jest
ciemnawo, z okna pada na mnie mdłe światło.
Czekam na źródło ciepła, miłości a może
tego i tego. Przez półsen czuję, że
wersalka ugina się i ktoś kładzie się obok,
przygarnia mnie do siebie kładąc ciepłą
rękę na moim brzuszku. Teraz mogę spać,
jestem bezpieczna i szczęśliwa.
Zasypiam.
Mam 2 latka.
Tatusiu kocham Cię, wiem, że tam gdzie
jesteś czujesz moją miłość.
2/10
Stoję przed otwartymi drzwiami wielkiej
brązowej szafy. Zadzieram główkę wysoko, bo
widzę tam coś ślicznego. Wiszą obok siebie,
kolorowe, zwiewne, z falbankami i
kokardkami, na białych wieszakach. Jedna
obok drugiej. Zamarłam przed tą szafą
zauroczona. Nie wiem, jakie to kolory, nie
znam nazw ale wiem, że będę wyglądać jak
księżniczka albo wróżka. Uśmiecham się,
wodząc oczkami od jednej do drugiej i z
powrotem, patrzę zachwycona.To moje
sukienki.
Mam 3 latka.
Chyba nigdy nie podziękowałam mamie, że
dbała o nas tak bardzo, jeszcze mam
możliwość.
Julia Pol
Komentarze (27)
o dzieciństwie wspominasz w sposób genialny;
czekam na cykl o okresie prenatalnym
Bardxo mi się podobają wspomnienia z
dzieciństwa.Czekam na więcej.Pozdrawiam
zgadzam się z Janusz Krzysztof ..pięknie ..
Takie maluszki też mają bogate życie wewnętrzne.
Fajnie, że umiesz je wydobyć.
Pozdrawiam
interesująco
zastanawiam się jakie wspomnienia będzie miała moja
wnuczka ,
gdyż będąc w owym przedziale czasowym kiedy zapytałem,
bo nagle dziwnie przystanęła,
- może chcesz kupę?
/odpowiedziała/
- nie, ale pracuję nad tym.
tak bywa
że doceniamy
jak lat nam przybywa...
+ Pozdrawiam serdecznie :)
Limuze:) karl:)Roma:) jesionka:) amorku:)
miło mi,dziękuję.
Świetnem czekam na kolejne części
Też dziś coś napisałem i w niedziele będę
publikować.
Czuli rodzice, warci uznania w podziekowaniu :)
Pozdrawiam ...
Ojej wzruszyłam się bardzo:-( tk podziękuj kochana i
to jak najszybciej, zanim nie będzie za późno...ja już
mogę z moją Mamunią rozmawiać tylko w marzeniach.
Buźka
podziękowań za życie, nigdy za wiele.
Pozdrawiam serdecznie
O Tacie i o Mamie , bardzo mi się podoba , a na
podziękowanie nigdy nie jest za późno :)
pozdrawiam