Retrospekcja
mojej M...
Dwa kwiaty razem z czterema
uschły chore na tęsknotę
wodą życia nienapojone
może jeszcze głos z nieba usłyszę
i zapiszę choć jedną stronę
by uwiecznić jedyne serce złote
parapet klejony wspomnieniami
ościeżnice malowane wierszami
zamiast szyb pamięci klisze
moje okno na świat
który los nam skradł
dlatego dzisiaj nic już nie ma
autor
Maciek.J
Dodano: 2021-02-03 08:23:23
Ten wiersz przeczytano 1159 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
Wzruszająco i w zadumie czytam... tęsknotę w Poezji.
Przesyłam pozdrowienia.
tak, Sławku - masz rację - dziękuję
Tęsknotę nienakarmioną i bez szans na spełnienie leczy
jedynie nuta nadziei. Nadziei na coś co da się
wytłumaczyć jedynie przy pomocy wiary. Pozdrawiam z
plusem:)
z całego mojego poranionego serca wszystkim dziękuję
za piękne choć smutne komentarze ale z samych
,,Jerzyków,, życie się nie składa
Smutne wydarzenie odtworzone w pamięci jest
przygnębiające a PL ma prawo czuć się jak zdjętym z
krzyża. Upływ czasu złagodzi ból ale żal po stracie
pozostanie.
serce krwawi jak się czyta,
pozdrawiam serdecznie Maćku
bardzo wszystkim serdecznie dziękuję za empatyczne
komentarze
Ktoś odchodzi a czasu nie cofniemy...smutna
liryka...pozdrawiam Maćku.
Smutno u Ciebie dzus Maciejku...
Zostawiam uśmiech:)
⚘
Ładny ale bardzo smutny wiersz.Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo ładny wiersz. Pozdrawiam .
Piękna liryka z powiewem smutku. :)
Bardzo piękny wiersz i bardzo smutny.
Piękny i smutny wiersz,
pełen tęsknoty, szkoda, że czasu nie można cofnąć:(
Pozdrawiam i życzę miłego dnia:)
Piękny wiersz
Z podziwem dla talentu:)