Rocznica
O śmierci, nadziei i miłości.
W rocznicę naszej śmierci
Chcę dostać bukiet róż
Który się w naszym grobie zmieści
Bo grób nasz mały jest no cóż
Przez wszystkie lata wspólnie spędzone
W brudzie rozkładzie i mroku
Nasze serca znowu są złączone
Wśród niewidzialnych łez potoku
I trzymasz mnie ciągle za rękę
Choć z czasem jest nam coraz ciaśniej
Przetrzymamy ten trud i mękę
Aż znowu zaświeci słońce i zrobi się
jaśniej
Zainspirowana III rocznicą śmierci naszego duchowego przywódcy i przyjaciela. "Wiem, że dobrym ludziom po śmierci samotność nie doskwiera, choćby i na ziemi byli odosobnieni."
Komentarze (1)
piękny wzruszający wiersz:(
zresztą jak cała Twoja twórczosc;)
pozdrawiam