Romantyk
Dla siebie
W moich wymyślonych wierszach..
Wiatr plecie warkocze na grzywie kucyka
Potrząsa swoim łbem i oczy przymyka
Tęcza rozkwitła kolorem zarysu
Bawi się swoją barwą przepychu
Krople zakochały się w kwiatów kolorze
Makowy pączek rozchylił malowane usta
Wiatr wygrzewa się w słońca promyku
Płatki sobie pływają na wodzie w
jeziorze
Pisanym w wierszach o romantyku
Z koszmarem snu wojny się zmagasz
Nitką utkaną na swoim nieśmiertelniku
Po latach wraca znów czas zachwytu
dla siebie
Komentarze (7)
Wróci czas zachwytu...
witaj Duszku...sam pierwszy wers mówi dużo...a wiersze
nie są wymyślone to jest coś co siedzi w naszej
podświadomości...niektórzy przeżyli realia...inni
ukrywają w wierszach swoje
myśli...życie...pragnienia...ale wiem jedno że pomaga
pisanie ...a Ty to robisz ...bardzo ciepło dla
potencjalnego czytelnika...pozdrawiam ciepło
Dla siebie, uśmiechnęłam się:):). Ładnie. Dobranoc
Czuję tu jakiś narcyzm z tym dla siebie:)
a romantyczność w wierszu podoba się...pozdrawiam:)
wymarly nie do konca ale coraz mniej takich ludzi
postep zabija wrazliwosc pozdrawiam :)
wymarly nie do konca ale coraz mniej takich ludzi
postep zabija wrazliwosc pozdrawiam :)
ładnie o romantyku a ktoś powiedział ,a ktos
powiedział ,ze to gatunek wymarły
pozdrawiam:)