Rozbiorę się
Moja dusza jak gąbka
pochłania wszystko co piękne
jak małe dziecko
chce więcej i więcej
taka bardzo nienasycona
Obnażać swoją duszę
ja nie chcę i nie muszę
Gdy serce czuje
pozytywne duszy drgania
ma chęć ochotę
nawet do śpiewania
Obnażona dusza swym pięknem
nie wzrusza
podobna jest do golasa
który dzielnie stoi udając
że zimna się nie boi
Ja uwielbiam tylko ciepło
w tym jest całe sprawy sedno
sumując me wypociny
nie rozbieram się bez przyczyny
dla Ciebie zrobię wyjątek
rozbiorę się gdy
po 1 maja będzie piątek
ha ha życzę pięknego miłego dnia
autor
Białe słońce pustyni
Dodano: 2016-05-06 08:56:35
Ten wiersz przeczytano 932 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Fajnie się czyta ...Pozdrawiam cieplutko
Dusza bez stroju, to jak król bez korony...dusza lubi
blask i powab...pozdrawiam serdecznie, +
Wygląda na to, że ten striptiz odbędzie się dziś:))
Podoba mi się pomysł na wiersz. Jeśli chodzi o
wykonanie,to mz na drobnej korekcie (pozbyciu się paru
dusz) wiersz by zyskał. Miłego dnia.
Będę wieczorkiem obowiązki niestety wzywają...pięknego
dnia dla wszystkich ,którzy tu wpadną.
obnażyć duszę, bądź co bądź
to nie to samo co majtki zdjąć
Teraz każdy będzie czekał na ten piątek :)