Rozdzieleni

Za oknami szara noc...

Zimno przeszywa me ciało
Ciepło koca nic nie dało
Jedyne czego mi teraz potrzeba
To kilka słów z błękitnego nieba
Przesłanych od Ciebie listem poleconym
Wprost z tamtych terenów zielonych

Posłańcem Anioły, odbiorcą me serce
Nie trzeba już chyba niczego więcej
Jest jednak coś w rodzaju przeszkody
Jest nią bezsenność, czy brak swobody
Strach przed spotkaniem, zamknięcie umysłu
Tak trudno uwierzyć w tą nierzeczywistość

Ty jesteś po tamtej stronie
Na którą idą ludzie po zgonie
Boję się naszego spotkania we śnie
Boję się że mnie tam koło siebie zechcesz
Serce me będzie w wielkiej rozterce
Czy porzucić doczesne życie
i być tylko z Tobą i z nikim więcej...?

Świtanie

autor

skromnisia

Dodano: 2004-12-03 15:55:17

Ten wiersz przeczytano 424 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie