Rozkosz ciszy

Gra gdzieś w kącie czasem z sufitów tak spada
rozkosz ciszy maluje w sercu cudów obrazy
wrogiem jest zgiełku ze spokoju zawsze rada
w jej ramionach piszę powoli swojego życia frazy

dziś znów nakreśli w moim sercu wolno marzenia
a kiedy tak skrapla się w pokoju bardzo powoli
wiersze ona pisze o miłości-sensie tego istnienia
w jej rozkoszy serce złamanie już tak nie boli

przyjaciółką jest też zawsze refleksji i tęsknoty
za lepszym życiem które może na mnie czeka
czasem do działania dodaje mi chęci i ochoty
czasem mnie porwie w swoje nurty jak ta rzeka

może dziś znów napisze dla mnie jakąś opowieść
i da wskazówki na przyszłość piórem malowanie
w refleksji miłości prawdy mi postanowi dowieść
może na życie napisze jakieś ważne przykazanie

autor

jaro 37

Napisany: 2014-05-03 Dodano: 2014-05-03 07:14:33

Ten wiersz przeczytano 1302 razy

Oddanych głosów: 34

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie