Rozmowa dwóch serc

Wiersz napisany w duecie - pierwsza strofa - Remi S - druga - /wanda w./ - i tak dalej naprzemiennie

Nawet nie wiesz Wandziu, jak bardzo cię kocham,
światem mi się stałaś i miłością wielką,
jesteś czarownicą, magią, kusicielką,
kiedy ciebie nie ma, do poduszki szlocham.

Również ciebie kocham miłością, jak ze snu,
jesteś, jak powietrze i źródlana woda,
kiedy ciebie nie ma serce z bólu pęka,
nie potrafię śmiać się, życie nie ma sensu.

Patrzę w twoje oczy na krawędzi nieba,
idę koło ciebie, muskam pocałunkiem,
potrafisz rozbudzić serca mego bicie,
przecież wiesz, co pragnę, czego mi potrzeba.

Czuję twoją miłość, widzę ją w błękitach,
pragnę coraz więcej, chcę się wtulić w ciebie,
tylko ty potrafisz ofiarować szczęście,
z tobą chcę zasypiać i być w twoich snach.

W głębi twoich źrenic widzę siebie stale,
na rozstaju drogi idę w twoją stronę,
promieniem słonecznym stałaś się kochanie,
nie chcę żyć samotnie, poprowadź mnie dalej.

Miłością jak bluszczem oplotłeś mi serce,
dobrze wiesz Remiku, powiązałeś losy,
oddam tobie wszystko, o co mnie poprosisz,
pójdźmy dzisiaj razem aż na świata koniec.


Ty-y / Warszawa dn. 29. 06. 2018. r.

/wanda w. / i Remi S

autor

wandaw

Napisany: 2018-06-30 Dodano: 2018-06-30 00:24:18

Ten wiersz przeczytano 1635 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Sylabiczny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie