rozproszona urokiem świata
ten wiersz miał swój krótki żywot na beju, został usunięty za jedno, niecenzuralne słówko, zamieszczam go bez niego -można doczytać....
kusi słodką pomarańczą;
stawia na swoim,
kobieta wyzwolona
doprawdy?
winy zamierzone,
niewinnie grzeszne
niesie na barkach;
dojrzewa do uczuć...
przeprasza niebo i ziemię;
za przekleństwo, za miłość
Bóg szaleniec moczy nogi
w miednicy pełnej przykazań
kpiarz, poeta, esteta?
Eleanor dostała w darze namiętność;
gratis - odpowiedzialność
i wilka z czarnymi myślami
i jasnym spojrzeniem
a chciałaby być znów tylko ptakiem
lecącym nad jeziorem,
rozproszonym urokiem świata
autor
Roxi01
Dodano: 2014-12-13 12:35:46
Ten wiersz przeczytano 1279 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
Rewelka, Roxi!
Czytam i czytam,
jeżeli to słowo to – dobry
to powiem tak – fakt...
wiersz jest dobry.
Pozdrawiam serdecznie
to jest piękna poezja refleksyjna, jestem oczarowana
wyrazistością przekazu* pozdrawiam