Rozwód atmana
to co nas łączy to nas i dzieli
przestrzeń, wspólne pożądanie tej samej
rzeczy
łączy i dzieli nienawiść
złączenie węzłami bierności, złości
bierność to właściwie życie bez sensu
pasji, pusta forma, niezaangażowanie
wydmy, piaskowce
gruzłowate narośla to złość, choroba liści,
gałęzi
albo przypadek, ślad wiatru, szok
- Trzeba położyć obie ręce na twarzy
narośli i powiedzieć:
- Chcę być zdrowy
ale kształt, dwa trupy przebite wzajemnie
swymi mieczami
dwie splątane kłami bestie w grobie - Ci to
się kochali -
Ktoś powie może
to są dość druzgoczące, gruzłowate
sygnały
dla wnętrza, oka, serca, wspólnota ku
rozpadowi
czy ku wzrostowi,
rakowemu czy zdrowemu
trwanie w czekaniu bałwana na wiosnę
czy ziarna na wiosnę
- czy skały na rzeźbiarza niszczyciela -
skały nie czekają, sory
czy starego drzewa i owocu na zasiedlenie,
zgnicie
polskiego narodu na nieuniknione
rozbicie, ludzi co już ze sobą nie
rozmawiają
na rozwód
wspólne pomieszkiwanie w jednej jaskini
niedźwiedzia, nietoperzy, robaków
- atman -
uśmiech, rozmowa - pierwsze 6 mies.
100%,
od 7 - 80% - ja nigdy tak długo nie
chorowałem -
Wolę jak kobietki mnie lubią stare młode
coś nas łączy, nie atman, seksu echa
jesteśmy dla siebie sygnalizacją cieplną,
świetlną
obietnicą - trzeba to zapętlać, tkać,
rozsupływać
wspólne rozsupływanie węzłów na grzywie
konia
kołtunów psiaka
dziecka - łącznika, spotkanie w dziecku
odkrycie, odnowione zainteresowanie
partnerem przez nie
dobra intencja - prawie atman - już
atman
Niech dobrze mu pójdzie
Dzień dobry - uśmiech, ten z wnętrza
staruszka rozsypująca ziarna dla gołębi
kruszejąca skała, scalająca się i odczucia
monad
w brzuchu wieloryba, w oku smoka - w czymś,
w kuli śniegowej życia i czasu
w otwartej jaskini
wspólne wycie wilczej sfory
śpiew ludzi w kościele, obrzędy, tańce
witające i żegnające
pory roku..
https://youtu.be/SX6HKwOdGZg
Komentarze (1)
Coś nas łączy.
Ludzi- człowieczeństwo, zdolność odczuwania emocji.
Nyarlathotep - Chaos.
Kiedyś napisałam, że przespaliśmy rewolucję.
Skoryguję- nie.
Nie przespaliśmy, bo jej wcale nie było.
To, co teraz się dzieje, to było zaplanowane i ci sami
to.
Koło się toczy wciąż.