4. PEŁNIA
te teksty od 1 do 4 to Zawieszenie(1,2,3,4)
Może w przypadku pełni, czyli drugiej
harmonii
skrzypce, księga i czaszka
się przenikają i trwają jakiś czas
Śmierć równa się życie - sztuka umierania
to sztuka życia
Czaszka równa się skrzypce
Nie czujesz że żyjesz, nie czujesz ciężaru,
zapominasz się
gdy zapatrzenie i pasja cię ogarniają. Nie
czujesz że umierasz,
gdy rozpromienia cię
jakiś świetlisty punkt, nadzieja,
odwrócenie uwagi.
Błogosławieństwo utraty świadomości poprzez
skupienie
gdy gotujesz, pierzesz, kochasz się, śnisz,
piszesz
prawie cię nie ma
- technika życia jest techniką umierania
Motyl przemienienia czyni uwagę lekką i
płynną.
autor
Belamonte
Dodano: 2021-05-21 08:00:24
Ten wiersz przeczytano 3819 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Nietuzinkowa bardzo interesująca refleksja, pozdrawiam
serdecznie.
Chciałbym w to wierzyć...
Pozdrawiam :)
jestem bardzo na TAK choć wiersz niełatwy
Warto cieszyć się życiem, bo jak człek umrze to już
nic się nie dowie i niczego nie doświadczy...
Pozdrawiam :)
Rzeczywiście, czasem można się zapomnieć ale to chyba
dobrze, jeśli coś tak nas pochłania...
Ciekawy, refleksyjny tekst.
Pozdrawiam serdecznie :)
Witaj Belamonte.:)
Jak zawsze czytam Twój utwór z zainteresowaniem.
Wiele wspaniałych i prawdziwych jest w nim TEZ.
Wiersz refleksyjny, zatrzymał.
Pozdrawiam serdecznie,:)
Aniu. Dziękuje za tak szczerą wypowiedź. Cóż, mój tata
też długo cierpiał, Parkinson. Ostatnie 10 lat
praktycznie przeleżał. Umarł w domu. To były bardzo
straszne chwile. Pamiętam że mama czyściła mu przełyk,
dusił się. Umarł w nocy. W trumnie ucharakteryzowali
twarz, ale widać było cierpienie. Mama umarła na
oddziale opieki paliatywnej. Była w domu, walczyliśmy
z odleżynami , z którymi wyszła ze szpitala po udarze.
Ale przyszedl kryzys, sepsa, tak mówiono, nie jadła.
Miała dobrą opiekę nad tym oddziale, odwiedzałem ją,
wieczór przed jej śmiercią jedliśmy razem kisiel.
Miała pogodną twarz, gdy ją widziałem jak zanosiłem
ubranie do kaplicy szpitalnej, tak to się nazywa?
Umieranie wśrod bliskich należy się ludziom. kontakt z
chorym też. Bardzo współczuje tym którzy teraz nie
moga ze względów dorwania się do władzy wielkich domów
finansowych (Reset) odwiedzać swoich bliskich w
szpitalach.
dobrze mieć pasje które sprawiają, że zapominamy o
bożym świecie...
Wersy pełne życia i śmierci to co człowiekowi jest
najbliższe w czym jest i do czego zmierza i tak na
okrągło
Zastanawiam się nad tym zdaniem;
Śmierć równa się życie- sztuka umierania to sztuka
życia.
Moja Mama bardzo cierpiała, wielogodzinny ból
nowotworowy. Tak 2,5 roku cierpienia.
W trumnie uśmiechała się, widziałyśmy to z Siostrą-
Jej uśmiech.
Swoim życiem zasłużyła na Niebo,
chcę w to wierzyć.