Rozwody

Dziwne czasy naszły w modzie,
każdy myśli o rozwodzie.
Nawet staruch szuka młódki,
często panny, lub rozwódki.

W Sądzie brudów wytykanie,
czym był rozwód i rozstanie.
Pasą brzuchy adwokaci,
a rodzina kasę traci.

Biedny człeku tyś w obłędzie,
kto ci dzieci chował będzie?
Ojczym dzieciom serca nie da
i na dzieci spadnie bieda.

Ojciec, matka tylko jedna,
bo tak myśli dziecko biedne.
Jak niedzielnym tatą będziesz,
to serc dzieci się pozbędziesz.

Siądź, przypomnij młode lata,
jak za swoją żoną latał
i znalazłeś najpiękniejszą,
najmądrzejszą i najlepszą.

To ty składał jej przysięgę,
że jej bieda nie dosięgnie.
Że ją nigdy nie porzucisz,
i jej serca nie zasmucisz?

A jak przyszły na świat dziatki,
byłeś ojcem, ona matką.
Ciepłe gniazdko dzieci miały
i w miłości się chowały.

Pragniesz wziąć w ramiona swoje,
drogie dziecko, które już się boi,
już nie ufa, już nie kocha,
wystraszone rzewnie szlocha.

Choćbyś kochał kobiet tysiąc,
no to mogę tobie przysiąc,
za kochane serce dziecka
nie są warte tej ucieczki.

Będziesz biedny, stary, chory,
to opuszczą cię amory.
Wtedy gorzko będziesz szlochał.
Nie masz dzieci, któreś kochał.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2022-04-29 Dodano: 2022-04-29 04:14:36

Ten wiersz przeczytano 1697 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie Okazje Dzień Matki

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie