rozwój
Bolą mnie palce
Poobgryzałam wszystkie żale
W gęstym tłumie wątpliwości
Nie mówię już nic
Próbuję, dotykam
Przez pole niepewności
Mknę bez maski na twarzy
Kłaniam się innym dźwiękom
Na znak zgody
Między kartki lat samotności
Wtykam wszystko, co jest piękne!
autor
ewekcja
Dodano: 2014-10-27 13:00:02
Ten wiersz przeczytano 648 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Pięknie i z optymizmem o samotności.Pozdrawiam:)
swietnie oddany temat samotnosci
Jest wiersz i poezja, a tego szukam w utworach.
Dlatego daję śmiało 5 w skali od 1-6.
ciekawy wiersz pozdrawiam