Rymowanka Niebylecka z okazji...
Niebylecko ziemio,przepiękna kraino,
otoczona wzgórzami i lasów grzywami,
w dolinie się ścielesz,swymi domostwami,
kolorując pejzaż,ślicznymi barwami.
Złote pola zbóż i pachnące łąki,
w domowych ogródkach,rozkwitnięte pąki,
śpiew radosny ptaków, i plusk ryb w
Gwoźnicy,
dodają uroku całej okolicy.
Wysoka kopuła naszego kościoła,
oraz dźwięk z dzwonnicy,na modlitwę
woła,
zbudowany jeszcze,w ciężkich czasach
wojny,
mimo wielkiej biedy,naród tu był hojny.
A wokół świątyni,są krzyżowe stacje,
zapraszają wiernych w cichą adorację,
jest tu też obelisk Junosza Łempickiego,
dziedzica Niebylca-konfederaty
barskiego.
Zaraz niedaleko,stoi synagoga,
dzieciom Izraela była bardzo droga,
zachwyca nas wszystkich przepięknym
wystrojem,
złotą polichromią i błogim spokojem.
Mieliśmy na rynku i ratusz drewniany,
ale po pożarze został rozebrany,
a także samolot,w postaci pomnika,
gdzie mogłeś posiedzieć w kabinie
lotnika.
Teraz dwa pomniki, tego rynku strzegą,
świętego Floriana i księdza Jerzego,
a w piątkowe ranki,targ tu się odbywa,
bo wielu na handel,do nas chce
przybywać.
Niebyleckie targi,od wieków są znane,
wszystko tutaj było,dobrze sprzedawane,
że kupcy rzetelni,szybko wieść poniosła,
były złote czasy, dla handlu ,rzemiosła.
Zabytkowy cmentarz oraz okupisko,
na przeciwnych wzgórzach, leżą bardzo
blisko,
kilka kultur u nas, z sobą żyło
zgodnie,
więc i o zabytki ,trzeba zadbać godnie.
Był Niebylec miastem, łza się kręci w
oku,
chociaż teraz wioska,za to większy
spokój,
nie jest najważniejszy, dla nas status
wcale,
bo kocham to miejsce,żyję tu wspaniale.
Warto wspomnieć wierszem,o Niebylca
dziejach,
o naszej
historii,nadziejach,pragnieniach,
o tych co odeszli a my co żyjemy,
pamiętajmy o tym, że i my spoczniemy.
Czas szybko umyka,Niebylec się zmienia,
w tym roku przypada 500 lat istnienia,
piękny Jubileusz, godnie uczcić trzeba,
u nas nie zabraknie ni jadła i chleba.
Komentarze (26)
W Niebylcu nie byłem, ale teraz będę pamiętał w czasie
moich wędrówek po Polsce.
...dobrze że ludzie tak pięknie opisują swoje rodzinne
miejsca na ziemi i że nie zapominają o swoich
korzeniach...
najpiękniejsze sa te "małe ojczyzny "- dużo tego ale
śliczny wiersz
Wspaniały wiersz ....wyrwało się westchnienie po
przeczytaniu :)
Tak ładnie to opisane, że człowiek nabiera ochoty do
odwiedzenia Twoich stron.
Bardzo ładnie,dobrze się czyta,pozdrawiam.
Piekny jubileusz i pieknie opisales to co bliskie
sercu...pozdrawiam
Świetnie i pięknym językiem opisane to co
najbliższe... Romantyzm wrócił Twoim wierszy
pisaniem...
Wspaniale opisana Twoja "mała ojczyzna", bo godny
jubileusz:)))
Dużo tego napisałeś, pięknie to wszystko
opisałeś.Pozdrawiam
ale sięnaczytałem ale warto było ale przez ciebie
zostawiam innych do rana cyas na komentarze mójminął:)