Rzeka milczenia
Najdłuższe są pożegnania
dłuższe od rzeki milczenia
krótsze od łez
zamykam drzwi
taki był nasz mały światek.
W bieli ścian marzeń nie znajdę
ni sposobu na życie.
Jak wśród zbóż, samotne źdźbło
myślę inaczej
ziarno miłości rozsypię
radosnym spojrzeniem jak życie.
Tessa50
Komentarze (39)
Idzie wiosna, wiec szybko wykielkuja ziarenka.:)
Ladny wiersz, Tesso. Pozegnania, sa zawsze smutne,
nawet te z nadzieja, na nastepne spotkanie.
Pozdrawiam serdecznie, milego reszty dnia.:)
Często bywa tak, że się żegnamy i nigdy na prawdę nie
pożegnamy. Takie coś w sobie mamy. Trudno takie życie.
Pozdrawiam wiosennie,
Piękne słowa z nadzieją miłości...
Pozdrawiam wiosennie Tesso:)
Żegnać się można dłuuugo :)
TESSO - dziś piszę komentarze na wesoło, więc proszę o
wyrozumiałość.
z rozsypywaniem ziarna nie przesadzaj, bo zleci się
pełno takich, co "na sępa".
wyznać muszę -
radują oczy, te loki pod kapeluszem"
serdeczności :)
Ślicznie.Pozdrawiam!
Całość bardzo piękna - mądrym prygotowanie do życia,
oczekiwanie i - puentą
Pozdrawiam serdecznie:))
Niech zakielkuje to ziarno i wyda bogaty plon. Moc
serdecznosci.
Ładna puenta.
pozdrawiam :)
Ładny tekst, tytuł super
Pozdrawiam Tessa:-)
Ziarńo rozsypię i...piczrkam na dorodne kłosy i i
obfity plon...pozdrawiam serdecznie, dzięki za wizytę
Ukłony ze wschodniej strony :-)
ziarno miłości rozsyp ..to będzie piękne życie ..
Zawsze można rozsypać, mały tylko
problem, gdy trafi na kamienisty grunt...
Bardzo na TAK!
:)
Pozdrawiam serdecznie, dziękuję!
"ziarno miłości rozsypię"- to nasza powinność i
powołanie.