Rzeka płynąca cierpieniem
nurt rzeki
porwał me słowa
wrastające korzeniami
w szarość skał
przytul mnie znów
i popatrz w niebo
schwytane gwiazdy
marzeniem odbite
i wiatr i słowa
wyrzuconym kamieniem
ciążącą duszą bezradną
cierpią męki nieskończenie
znów ta cisza
z burzą się kłóci
wszystko trwa
czas przeszły nie wróci
autor
Amie
Dodano: 2005-06-03 14:01:55
Ten wiersz przeczytano 449 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.