Są dwie drogi
Są dwie drogi: jedna droga życia, druga
droga śmierci
i wielka jest różnica między nimi.
Didache
Jedni pojeli - co zewnętrzne w nich żyje
I tylko tyle w swoim życiu mogą
Tu się materią w materii się wierci
Ateistyczny tworzą humanizm - cywilizację
tworzą śmierci.
Własne ich imię martwym słowem będzie !
Drudzy czują własne, wewnętrzne ducha
głębie
Zakreślają horyzontu nieskończone dzieje
Po odwróconej elipsie słońca drogą
Wieczność w jednej chwili zwarli jak
rozpacz i nadzieję
W bożą jednię łączą dojrzałego lata
Przenosząc wieczność nad dachami świata
I tak przechodząc z pokolenia na
pokolenie
Spełniają zwyczajne jak chleb spełnienie
Od samego zarania od progów spowicia
Ludzką wnoszą kulturę - ludzką cywilizację
życia !
I od tych ludzi dla świata płynie otucha
Bo rodzą ludzi i boskiego ujawniają ducha.
Komentarze (2)
Zawsze mamy dwie drogi,ale wybieramy tą która chcemy.
Pięknie opisujesz ludzi idących dwiema drogami. Dla
mnie drogą którą chcę dążyć jest droga życia, którą
jest Zbawiciel. Podziwiam Cię za to, że czerpiesz z
"Nauki Dwunastu Apostołów", jako dzielny wódz Greków
pod Troją :)