Sa'di z Szirazu – Rubajjaty
Kto kocha stale, wytrwale, wiernie,
Ten nieraz cierpieć musi w infernie,
Bo słowik albo niegodny róży,
Albo się musi godzić na ciernie.
Mówią, że miłe wiatru powiewy,
Aromat kwiatów, czy ptaków śpiewy...
Głupcy. Nie wiedzą, że świat jest miły
Tylko przy boku najmilszej dziewy.
Kiedyś pokutę odprawiać miałem
I kaznodziejów słynnych słuchałem,
Aż zobaczyłem cyprys wysmukły
I całą mądrość ich zapomniałem.
autor
jastrz
Dodano: 2024-02-16 00:00:01
Ten wiersz przeczytano 271 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Przeczytałem Twoje wyjaśnienia i jestem ciut
mądrzejszy.
Rzeczywiście, limerykopodobne.
Ten użytkownik usunięty to ja.
Dziękuję za wizyty.
Anno. Cóż mogę napisać więcej? Koń, jaki jest każdy
widzi. Literatura arabska. Czterowiersze rymowane
zazwyczaj AAXA. Czasami (ale to nie jest wymóg)
trzeci, nierymowany wers ma rym wewnętrzny. Wtedy
rubajjat upodabnia się do naszego limeryka.
Jeśli chodzi o Sa'deiego to zajrzyj do Wikipedii -
https://pl.wikipedia.org/wiki/Sadi_z_Szirazu (jest
pewien błąd w haśle bo długie a powinno być oddane
odmiennym znakiem niż a normalne. Ja użyłem zapisu
angielskiego (bo z angielskiego przetłumaczyłem te 3
rubajjaty). W języku polskim spotkałem też pisownię
przez dwa a - Saadi, ale nie Sadi.
Podobają się bardzo, chociaż nie znam się na tej
formie, ale widzę, że jest Tobie bliska, bo już sporo
rubajjatów napisałeś :)
Pozdrawiam, Michale :)
Świetne!
Pozdrawiam Michał
Rzeczywiście wszystkie zmuszają do refleksji.
Pozdrawiam
Dobre. Z życia wzięte.
Pozdrawiam :)
Świetne, choć wyglądają jak fraszki.
Napisz coś więcej o tym stylu.
Wszystkie utwory wyrażają głęboką refleksję nad
miłością, cierpieniem i pięknem życia. Są pełne
mądrości życiowej i obrazują ludzkie doświadczenia w
sposób zarówno subtelny, jak i przystępny.
(+)