Sadysta

Zaszyję twe usta metalową nicią
Bezlitośnie podłączę do prądu
Ujrzysz, że słowa też potrafią ranić

Zostawiłeś mnie samą w zamkniętej klatce
Przywiązałeś jak zwierzę grubym łańcuchem
Tak silnym i mocnym, że skutecznie wrzynał się w szyję mą
Utraciłam zdolność wypowiedzi, otumaniłeś doszczędnie

Na koniec, poprosiłeś Boga o przysługę
Ten zaś sprowadził deszcz stu tysięcy ostrzy
Rozerwanymi oczyma, dojrzałam jedynie
Jak z uśmiechem na twarzy uniosłeś ku niebu
Moją duszę obarczoną wielkim ciężarem

Nie pragnąłeś jej uwolnić,
by znalazła szczęście w wieczności
Znęcałeś się jak sadysta,
odnajdowałeś w tym przyjemność

Przyjemność ...

autor

DoTT

Napisany: 2006-02-11 Dodano: 2006-02-11 19:55:37

Ten wiersz przeczytano 824 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie