Samotna rzeczywistość

Zostałam rozbudzona, z głębokiego snu wydarta i tym samym stracona

Zegar wybił już czas...
Łzy polane
Serce złamane...
Biegnę na "Złotą Górę"
Staję nad przepaścią życia
Tak właśnie tam gdzie Ty i ja....
Gdzie My!Trzymaliśmy się za ręce
A świat stał dla nas otworem...

Teraz Przepaść przede mną głęboka
Skoczę...
I wiem
Że skrzydła miłości
Już mnie nie uniosą...

Wszystko się kończy,przemija
I sen się skończy
Słodkie marzenie...

życie było snem... a teraz została mi samotna rzeczywistość...

autor

jassika

Napisany: 2009-04-15 Dodano: 2009-04-15 17:47:05

Ten wiersz przeczytano 424 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie