Samotnia
Opowiedz, proszę, o tym mieście,
gdzie się skrzyżują nasze drogi,
będę ci muzą, pieśnią, wierszem,
by utracony czas nadrobić.
Coś między nami zaiskrzyło
przy opowieści o słowikach,
poznałam słowo tabu – miłość,
bez pocałunków i dotykań.
Jak dwa bliźniacze ziarnka maku,
konserwowane w endorfinach,
będziemy szukać pewnych znaków,
czy coś się kończy, czy zaczyna.
Jednak nie było nam pisane,
dzień razem budzić, noc usypiać;
już nie witamy się śniadaniem,
nie dla nas w radiu gra muzyka.
Kiedy zaprosisz mnie do kina,
w wątkach odnajdę się zawiłych,
by rzeczywistość znów zaklinać
między wersami: miła… miły…
Jeszcze nie wszystko utracone,
póki nie mogę w nocy zasnąć,
między sufitem, ścianą, oknem,
myślom oddaję cię na własność.
Komentarze (42)
Bronię się, uciekam przed miłością, wyznaniami na
wiatr... a jednak.
Doskonały, pod każdym względem, wiersz.
Pozdrawiam ciepło, Zbyszku :)
Pewnie jak dawniej pozłościsz się na mnie, bo wszyscy
tylko w zachwytach i nikt nic nie sugeruje, a mnie to
nawet ten wirus nie chce zmienić, co widzę to i zaraz
chcę prostować, jak żałosny szewc gwoździe - mimo, że
niemieckie, najwyższej jakości.
Czego tu się czepiam? Ano interpunkcji. Wg mnie to
tych przecinków, jak koperku w wiosennej grządce.
I np. w pierwszych 2 strofach to tak bym dała:
Proszę opowiedz o tym mieście,
gdzie się skrzyżują nasze drogi,
będę ci muzą, pieśnią, wierszem,
by utracony czas nadrobić.
Coś między nami zaiskrzyło
przy opowieści o słowikach,
poznałam słowo tabu - miłość,
bez pocałunków i dotykań.
--------------
I miłego tygodnia z wiosennym słońcem.
Znikam abadonku :-) miło Cię tu czytać
Wszystkiego dobrego :-)
...i właśnie ta miłość-"tabu miłość"jest
najpiękniejsza(chociaż ona wpędza nas w samotność),
skonsumowana po trochu traci ten prawdziwy smak,a nie
skonsumowaną wyobrażamy sobie cudowną... ładne
wersy...miłego dnia.
Ech, tęsknoto cenniejsza od złota... A czasami tylko
wiara i miłość czynią samotność mniej dręczącą...
Bardzo dobry wiersz. Pozdrawiam serdecznie :-)
...rozmarzenie:))
Pozdrawiam:)
Bardzo do mnie przemawia... pozdrawiam
Dziękuję:)
Dopowiem tylko, czego nie widać przy tutejszym,
jednolitym zapisie, że wiersz jest zbudowany z
przemiennych strof - forma dialogu samego ze sobą.
taki wielki poeta a codziennie pisze wiersz niezwykle
i zastanawiające moze nie mozna wyjsc na dzialke
podczas "pandemii"
https://www.ekspedyt.org/2020/03/31/koniec-pandemii/?c
n-reloaded=1&fbclid=IwAR3X_PZmA9epRdBlAiZ1ALMh_Xphc76k
1WEyCzOFFH2frfH56pHM445djgs&cn-reloaded=1
Ładnie napisane i przemawia do czytelnika. Pozdrawiam.
Czytelna tęsknota za miłością, w rytmicznym wierszu z
dobrymi rymami. Miłego dnia:)