Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Samotnia

Opowiedz, proszę, o tym mieście,
gdzie się skrzyżują nasze drogi,
będę ci muzą, pieśnią, wierszem,
by utracony czas nadrobić.

Coś między nami zaiskrzyło
przy opowieści o słowikach,
poznałam słowo tabu – miłość,
bez pocałunków i dotykań.

Jak dwa bliźniacze ziarnka maku,
konserwowane w endorfinach,
będziemy szukać pewnych znaków,
czy coś się kończy, czy zaczyna.

Jednak nie było nam pisane,
dzień razem budzić, noc usypiać;
już nie witamy się śniadaniem,
nie dla nas w radiu gra muzyka.

Kiedy zaprosisz mnie do kina,
w wątkach odnajdę się zawiłych,
by rzeczywistość znów zaklinać
między wersami: miła… miły…

Jeszcze nie wszystko utracone,
póki nie mogę w nocy zasnąć,
między sufitem, ścianą, oknem,
myślom oddaję cię na własność.

autor

abandon

Dodano: 2020-04-01 10:06:51
Ten wiersz przeczytano 2204 razy
Oddanych głosów: 22
Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Refleksyjny Tematyka Samotność
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (42)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Bronię się, uciekam przed miłością, wyznaniami na
wiatr... a jednak.
Doskonały, pod każdym względem, wiersz.
Pozdrawiam ciepło, Zbyszku :)

mariat mariat

Pewnie jak dawniej pozłościsz się na mnie, bo wszyscy
tylko w zachwytach i nikt nic nie sugeruje, a mnie to
nawet ten wirus nie chce zmienić, co widzę to i zaraz
chcę prostować, jak żałosny szewc gwoździe - mimo, że
niemieckie, najwyższej jakości.
Czego tu się czepiam? Ano interpunkcji. Wg mnie to
tych przecinków, jak koperku w wiosennej grządce.
I np. w pierwszych 2 strofach to tak bym dała:
Proszę opowiedz o tym mieście,
gdzie się skrzyżują nasze drogi,
będę ci muzą, pieśnią, wierszem,
by utracony czas nadrobić.

Coś między nami zaiskrzyło
przy opowieści o słowikach,
poznałam słowo tabu - miłość,
bez pocałunków i dotykań.
--------------
I miłego tygodnia z wiosennym słońcem.

@Najka@ @Najka@

...i właśnie ta miłość-"tabu miłość"jest
najpiękniejsza(chociaż ona wpędza nas w samotność),
skonsumowana po trochu traci ten prawdziwy smak,a nie
skonsumowaną wyobrażamy sobie cudowną... ładne
wersy...miłego dnia.

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Ech, tęsknoto cenniejsza od złota... A czasami tylko
wiara i miłość czynią samotność mniej dręczącą...

Bardzo dobry wiersz. Pozdrawiam serdecznie :-)

sari sari

Bardzo do mnie przemawia... pozdrawiam

abandon abandon

Dziękuję:)
Dopowiem tylko, czego nie widać przy tutejszym,
jednolitym zapisie, że wiersz jest zbudowany z
przemiennych strof - forma dialogu samego ze sobą.

MAESTRO MAESTRO

taki wielki poeta a codziennie pisze wiersz niezwykle
i zastanawiające moze nie mozna wyjsc na dzialke
podczas "pandemii"
https://www.ekspedyt.org/2020/03/31/koniec-pandemii/?c
n-reloaded=1&fbclid=IwAR3X_PZmA9epRdBlAiZ1ALMh_Xphc76k
1WEyCzOFFH2frfH56pHM445djgs&cn-reloaded=1

Marek Żak Marek Żak

Ładnie napisane i przemawia do czytelnika. Pozdrawiam.

krzemanka krzemanka

Czytelna tęsknota za miłością, w rytmicznym wierszu z
dobrymi rymami. Miłego dnia:)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »