SAMOTNOŚĆ...

***

Pragnę samotną drogą zdążać
pełną strachu przed cichym dniem
by coś we mnie zadrżało...

To tak jak śnieg topnieje
wczesną wiosną
by wniknąć w ziemię

Tak ja chce odejść
by stąpać po niebie...

Dzisiaj zrozumiałam czym miłość musi być jeśli istnieje, kiedy jesteśmy podzieleni czujemy plecy drugiej polowy nas samych, wtedy jesteśmy niekompletni jak książka która ma dwa tomy i pierwszy się zgubił .. tak wyobrażam sobie miłość jaka powinna być niekompletność i nieobecność...

autor

soll

Dodano: 2006-08-28 21:11:18

Ten wiersz przeczytano 409 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie