Samotność
Niby nie jestem sama...
Tyle osób znam.
Niby nie jestem sama...
Tylu telefon mam.
Niby nie jestem sama...
A jednak jestem.
Gdy widzę pare w parku koło drzewa...
Gdy widzę ręce splecione w uścisku....
Gdy widzę rysunek na którym serca...
są obok siebie jakie wspaniałe...
Niby namalowane, ale ktoś to rysował...
Ktoś kto nie jest sam...
To nie byłam ja.
autor
Melani
Dodano: 2007-11-29 16:34:47
Ten wiersz przeczytano 392 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Często samotność jest brakiem otwartości na drugiego
człowieka. W tłumie ludzi można być samotnym gdy się
tak chce.
Świetny klimat wiersza, jednak cierpienie inspiruje
zawsze najmocniej:) zapraszam na swoje wiersze, chyba
podobnie postrzegam świat:) Elyon "Jeden człowiek, a
potrafi zastąpić kilku ludzi" zastanowiło mnie to
bardzo... mysle ze czasami nawet setki...Pozdrawiam
Samotność jest potępieniem umysłu. Potrafi zepchnąć
człowieka z dobrej drogi ... tak było w moim
przypadku. Ale ktoś wyrwał mnie z transu, sprawił, że
barwy na nowo pomalowały mój świat ... Wcześniej nie
doceniałam tej osoby. Dzięki niej zrozumiałam dawne
błędy. Jeden człowiek, a potrafi zastąpić kilku ludzi
... Rozejrzyj się dobrze ...