Samotność
Jak wbity kołek w morzu
obijana falami życia,
stoję na rozdrożu,
czuję samotności oblicza.
Kłębią się czarne myśli,
jak tuman dymu nad głową,
to co w nocy się przyśni,
nie dzielę z nikim rozmową.
Kto tego nie przeżył,
samotności nie zrozumie,
ja jednak wciąż wierzę -
z nadzieją nie zginę tłumie.
/EN/
autor
Isana
Dodano: 2010-12-13 09:30:58
Ten wiersz przeczytano 1118 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
Skoro Nadzieja z Tobą nie jesteś samotna, serdeczności
ślę.
zbyt często miewam takie odczucia,ale chyba nie ma
człowieka wolnego od smugi cienia,pozdrawiam
samotność wyzwala nie tylko emocje ....ale to poczuje
ten kto jest samotnym...
Samotność nigdy nie jest taka sama, nie zawsze
odczuwamy ją tak samo... Są tacy co ją nawet lubią,
inni są skazani na nią i raz lepiej raz gorzej z nią
sobie radzą. Być może warto by było się czasem
rozejrzeć wokół. Może tak się stać, że może tak na
prawdę wcale nie jesteśmy tacy samotni jak się nam
wydaje :D
Najgorsza jest samotność w tłumie, mam nadzieje, że to
nie Twoja samotność, osoba z taką duszą nie może być
samotna. Pozdrawiam ciepło:)
W samotności najlepiej pisze się wiersze:)
choc samotna ale z taka nadzieja dasz rade
Sama nadzieja to zbyt mało, tu potrzebne jest
działanie by z tego wyjść.
Ale podzieliłaś się ze swoją samotnością wierszem.
Pozdrawiam serdecznie.
Dobrze, że pozostała Ci nadzieja. Ona daje nam siłę
aby przetrwać te trudne chwile samotności w
oczekiwaniu na zmiany. Ciekawy wiersz. Pozdrawiam:)
witaj. dobrze, ze myślisz optymistycznie.
na pewno nie zagubisz się w tłumie.
przyjaciele są wszędzie. rozejrzyj się dookoła.
pozdrawiam .
twoja samotność mnie nie dziwi...