samotność
Cóż z pustego morza,
prosić martwej wody o wypłynięcie bliżej ku
słońcu,
udręczonej duszy można prosić o
powstanie,
kiedy dla niej nie ma już słońca.
Co znaczy jedno istnienie, samotny
człowiek-to duszy męka.
Więc od istnienia gatunku,człowiek Boga
prosi,
nasze ciało przed nim klęka,
by nie być w życiu samotnym,
bo przecież największa kara,
to duszy wieczna udręka.
autor
Ewa Kłoczkowska
Dodano: 2014-10-04 21:33:08
Ten wiersz przeczytano 541 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Smutna refleksja.Pozdrawiam