samotność
"Czasem brak jednej osoby sprawia, że świat zdaje się wyludniony." Alphonse de Lamartine
dla siebie sam
w szklanej bańce myśli
wywietrzały już dawno
wyblakłe wspomnienia
wytarty półmrokiem
sen się poniewiera
rynsztokiem opasany
kaleczy pragnienia
wybujałe przerośnięte ego
wydało ostatnie tchnienie
koniec tych granic
przekraczanych co rano
nie będzie nigdy
dane tak samo
zabraknie uśmiechu
odstąpią złe noce
księżyca odbicie
sen wybije
wypiorą uczucia
bezmózgich uśmiechów
samotność dotrze
do mnie po cichu
https://www.youtube.com/watch?v=e2R2oOLh8Cw
Komentarze (42)
Wspaniały wiersz, czytałam go już kilka razy, zanim
założyłam konto.
Nie jesteś sam, spójrz ilu nas z Tobą jest :)
Wzruszyłeś, zatrzymałeś - poddając refleksji...
Pięknie piszesz, lubię Cię czytać
Pozdrawiam serdecznie Sebastianie
dzięki wszystkim za wizytę, pozdrawiam
Nie pozwól jej dotrzeć
Sebastian, piękny wiersz...
Dawno nie czytałam nic tak dobrego, wzryszajacy...
Samotność nigdy nie będzie naszym sprzymierzeńcem.
Ładny wiersz. Pozdrawiam:)
samotność jak powietrze dotrze jeśli chce -
wszędzie,,,,,,pozdrawiam
smutna samotność,wiersz piękny
Samotnym nie jest,
kto ma nadzieję!
Pozdrawiam!
Ciekawy wiersz,ale smutny.Pozdrawiam.
Ciekawie o samotności.Pozdrawiam.
Ciekawy wiersz ale chyba pesymizmu za dużo:)))
Głodnego głodny potrafi tylko zrozumieć... Dobry choć
smutny wiersz.
Czasami zagłuszeni naszą samotnością nie słyszymy, że
ktoś puka do drzwi...
Nie wyludnił się świat:-) :-) . Pozdrawiam
Sebastisnie:-)