Samotność na co dzień
Wiersz dość stary, bo z 1985r. ale temat wciąż aktualny.
Niepotrzebny człowiek
nie ma swego miejsca,
nie zna swego czasu,
brak mu też przyjaciół.
Wszystkim wciąż przeszkadza
na tym marnym świecie,
własną drogą chadza,
żyje sam dla siebie.
W tłumie jest samotny
wśród znajomych obcy,
a kiedy odejdzie,
nikt nie zauważy.
Komentarze (28)
Pięknie dziękuję wszystkim miłym gościom za czytanie i
pozostawione komentarze. Pozdrawiam serdecznie :)
smutny... samotnego w tłumie, który jest "obcy",
często sami nie chcemy zauważyć... wzruszający wiersz;
Piękny wiersz o samotności która jest najgorszą
dolegliwością współczesnego człowieka. Serdecznie
pozdrawiam,
smutny ale ładny
pozdrawiam :)
Samotnośc to temat rzeka i zawsze jest na czasie -
niestety Bardzo smutny lecz zyciowy temat zapleciony w
piekne strofy
Pozdrawiam serdecznie
Ten temat nigdy nie starci aktualności. Smutne to.
Serdeczności Aniu, paa :))
Smutna refleksja o najgorszym obliczu samotności...
Jak najbardziej wiersz na czasie
Bardzo smutny.Takie życie.Pozdrawiam.
jakie przykre, jakby na księżyciu mieszkał a nie wśród
miliardów....
To naprawdę smutny, ale bardzo prawdziwy wiersz i
dlatego mi się podoba, bo wyraża szczere uczucia :)
Pozdrawiam serdecznie i daję plusik +++
to tak zwany odludek .. zawsze będzie samotny .. on za
życia jest już martwy ..
Taka prawda - Smutna refleksja.
Bardzo smutna rzeczywistość...
Pozdrawiam :)
Dobry wiersz, bardzo refleksyjny i mysle, ze wiele
osob sie z nim utozsami,ale tez mysle, ze samotnosc,
trzeba, pokochac.
Pozdrawiam i milego wieczoru, Anno.