Samotność i Rozpacz
"Poezja jest spowiedzią duszy, a nie wytworem ludzkiej myśli."
Samotność i jej córka Rozpacz
Są mi tak bliskie
Że zaczynam czuć
Swego rodzaju przyjemność
Z bólu
Jaki mi zadają…
To już nie tylko przyzwyczajenie
To chyba uzależnienie…
Już tylko dzięki temu
Czuję że żyje
To One
Żyć mi pozwalają…
A jednocześnie zabijają…
I umieram
Śmiercią tak powolną
Że wygląda jak życie…
Ale to tylko tak wygląda
Gdy na mnie patrzycie
Jednak tego co ja czuje
Tego nie widzicie…
Tylko One
Wiedzą, bo są częścią mnie…
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.