Samson

* - adnotacja autorki wiersza

**

Samson

Tytuł myślę adekwatny do całości: wiersza ś.p. Celiny Ślefarskiej i smutnego opowiadania

~~~~~~
Autor: Celina Ślefarska
wiersz napisany "na pamiątkę obrazu przy grobie Pańskim w parafii p.w. WNMP w Samsonowie - 21.04.2011" *


Golgota II

Idę tą drogą niełatwą
Cel się rozpływa we mgle
Dotyk gwoździa bolesny
Gorzki jak prawdy chleb.

Jak długo iść mi pod górę
Po ścieżkach stromych i grząskich
Czy mojej wiary namiastka
Nie spłynie z potu kroplą?

Ten śmierci znak hańbiący
Wywyższył Cię Chryste na szczycie
Swoim chcę objąć ramieniem
Choć grudkę ziemi pod krzyżem.

Jeśli ustanę w pół drogi
Wdzięczność pochyli ku ziemi
Bo krzyża znak na Golgocie
Jest przecież moim Zbawieniem.

Ten obraz przy Grobie Pańskim
Zadziwia mową symboli.
Idę tą drogą niełatwą
A moja wiara tak boli...


~~~~~~~~~~~~~~

Powyższy wiersz pochodzi z tomiku pt. " Zaułki zdarzeń " Celiny Ślefarskiej, z którą bywalcy beja (zwłaszcza ci z dłuższym stażem) pewnie się zapoznali. Osobiście pamiętam ją jako osobę skromną, pokorną, przyjazną, o wyrazistych poglądach. Pochodziła z "bidula" ** (tam się raczej za dużo miłości nie doświadcza), a i w dorosłym życiu często miała "pod górę" nie wyłączając 'kłopotów' za przekonania polityczne.

Dawała innym od siebie tyle ile tylko mogła. Publikowała w czasopismach i licznych antologiach (co najmniej 11), należała do Towarzystwa Sztuk Pięknych, i do Klubu "Civitas Christiana" w Kielcach. Udzielała się w Dyskusyjnym Klubie Książki przy bibliotece w Samsonowie i w Towarzystwie Ziemi Samsonowskiej.
Laureatka licznych konkursów, odznaczona przez TPSP medalem "Bene Meritus" oraz statuetką "Nike Świętokrzyska".

Czy aktywność życiowa nie pozostała bez 'skutków ubocznych'? Czy za bardzo naraziła się złym mocom? Faktem jest że gdy dowiedziałem się o postępującej chorobie akurat miałem kontakt z osobą wyjeżdżającą z pielgrzymką do Fatimy.

Może kartka z intencją o uzdrowienie Celiny Ś. została schowana zbyt niedbale... bo osoba ta już na terenie Portugalii została zaatakowana i okradziona z wszelkich dokumentów, pieniędzy, i owej karteczki...

Od Celiny dostałem jeszcze podziękowania za ową inicjatywę: "3270 km." (na tyle wyliczyłem ową odległość) od uzdrowienia... . O owym pechowym zdarzeniu już jej nie wspomniałem.

Obecnie myślę że niepotrzebnie się tą inicjatywą od razu pochwaliłem przecież zdrowa maksyma głosi: "nie mów hop za nim nie przeskoczysz"...

Hop nie powiem, ale jetem pewny jej obecności tam gdzie nie ma już łez i trudów... a może nawet poznała i samego Samsona, któż to wie?
*

Cześć jej pamięci.


*

** - dom dziecka

autor

janusze.k

Napisany: 2024-01-14 Dodano: 2024-01-14 18:27:43

Ten wiersz przeczytano 706 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Monolog Klimat Refleksyjny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie