Sąsiad
Postanowił być inny
Dobry nocą i za dnia
Nie wyrwał mnie ze szpon życia
Od wszystkich się wyróżnił
Darował sobie uciech zmysłowych
Chociaż milczące ściany i pola zimne
Nie uczynił mnie następczynią Susie
Salmon*
Ona jedyna tą drogą pójść miała
Dni mijają wśród okrutnych istot
Bezdusznych ciał na wietrze wiszących
Z głową skierowaną ku ziemi
Noce spadają ziarnkami czasu
Widuję go często na zielonym wzgórzu
Pamiętam wszystkie gwiazdy upadłe z
nieba
Tęczowy parasol w silnej dłoni
I mnie zapłakaną w ciepłych jego
ramionach
Klaudia Gasztold
*główna bohaterka książki i filmu
,,nostalgia anioła,,
Komentarze (6)
Mega wymowny wiersz.
Bardzo ciekawy wiersz i przekaz. Pozdrawiam :)
Ciekawy wiersz z książkowo - filmowej inspiracji,
gdyby o był mój wiersz, to wersy -
"Darował sobie uciech zmysłowych
Chociaż milczące ściany i pola zimne"
Napisałabym -
darował sobie zmysłowe uciechy,
mimo milczących ścian i zimnych pól, jednak wiersz mój
nie jest i wiadomo, że to Autorka o nim decyduje...
Dobrego wieczoru życzę Klaudio:)
Ciekawie przedstawione :) Pozdrawiam serdecznie +++
Witaj.
Tylko wspomnienia i szkoda tylko, że zapłakanej w jego
ramionach.
Podoba się wiersz i jego przekaz.
Pozdrawiam serdecznie.:)
Metaforyczne zielone wzgórza zbyt często życie
zamienia w pustynie.
Ślę pozdrowienia.