Semper in noster memoria . . .

O Poranku Najdroższy
Wschodzący co świt
Nie gasnący po zmroku

Tyś budził do życia
Świat zaspany
Wytrwale kreując
Jego lepsze imię

O Źródło Wiary
Nieskończenie głębokie
Nieskończenie doskonałe

Poiłeś spragnionych
Na nogach giętkich
Jak źdźbła trawy
Wysuszonej

By rozsmakowując
Ich w nadziei
Uczynić nowymi
Silniejszymi
Niż zawczasu

O Lekarzu Codzienności
Ty potrafiłeś odnaleźć
Lekarstwo na każdy dzień

Który niepostrzeżenie
Wkradł się do kalendarza
Losu zawistnego

O Nauczycielu
Tyś u kresu przystanął
I czułym słowem obdarzył
Uczniów zapłakanych

Przed ostatnim zakrętem
Swej pielgrzymki
Po życia szlakach

/Jesteś Wielki .../

Semper in noster memoria . . . Semper in noster pectus . . . JP II

autor

DarkDogg

Napisany: 2008-08-25 Dodano: 2008-08-25 19:56:18

Ten wiersz przeczytano 662 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie