Septem
Od innych ludzi
masz się za lepszego.
Pieniądza potrzebujesz
do szczęścia swojego.
Pragnienia i fetysze
mącą rozum, ego.
Ból sprawia sukces
sąsiada Twojego.
Konsumpcja ciągła,
bez potrzeby tego.
Złość wielka w głowie
dla świata całego.
Na koniec bierność
do tego wszystkiego...
Oto jest żywot
człeka współczesnego.
autor
SETH888
Dodano: 2023-04-11 06:05:05
Ten wiersz przeczytano 1172 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
no cóż, jesteśmy grzeszni jako gatunek...
Ten ma się zawsze w życiu za lepszego kogo pycha
opętała a ego zawsze przoduje u niego...miłego dnia.
Ktoś w końcu zwrócił uwagę na zależność pomiędzy
tytułem, a wersami:)
Ciekawe spojrzenie i analiza ludzkości w kontekście 7
grzechów głównych, pozdrawiam
Zamiast oceny, jaką wystawia się innym osobom bliżej
nieokreślonych, warto spojrzeć w lustro i wniknąć w
swoje serce i duszę, gdzie kryje się prawda o samym
sobie.
Naprawę świata warto zacząć od siebie, dać dobry
przykład jak należy postępować, żeby najbliższe
otoczenie nie odwracało się plecami do kogoś, komu
daleko jest do ideału.
Kto wie, czym jest hipokryzja, ten waży słowa ;)
Dzięki Bogu to malutki margines,poetom wystarcza
telefon z notatnikiem ,niekoniecznie z najwyższej
półki.
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego wieczoru
Dziękuję pięknie za wszystkie głosy i zacne
komentarze:)
Mamona, współczesny bożek wyznacza drogę wielu
ludziom, dla których mieć- za wszelką cenę, jest
najważniejszym celem życia,
pozdrawiam serdecznie:)
Utwór na plus
Z pewnością wielu mogłoby utożsamić się z przekazem
tego wiersza.
Pozdrawiam
Marek
Nie wszyscy tacy są na szczęście...
Pozdrawiam ciepło :)
Nie wszyscy mają aż taki apetyt na dobra bliskich.
Nieczęsto, ale jeszcze człowiek człowieka w i innym
widzi. Życzę miłego i udanego dnia:)
Sa tacy, podobnie jak frustraci, przestępcy, złodzieje
i inni.
Pozdrawiam
Zwrot "bierność do tego wszystkiego" jest zrozumiały,
ale zgrzyta.
niestety są ludzie i ludziska
jak mawiała moja Matula
Niestety takich jest dużo, ale takim osobą tylko
współczuć. Ponieważ to czego innym zazdrościmy nigdy
mieć nie będziemy.