Serca z papieru
Cierpie, więc jestem.
Już nie czuję, już serca nie mam.
Nie wiem czy żyję, może już mnie nie ma.
Może ciało jest puste, dusza już
odeszła.
Leże na ziemi ściskając w dłoni papierowe
serca.
Dostałam je kiedyś od Ciebie,
Za każdym razem gdy ranę zadałam.
Rzuciłeś mi je i powiedziałeś:
„Obyś i Ty, tyle razy
cierpiała”...
Lecz ja nie cierpię, gdyż serca nie mam.
Zasypiam, trzymając w ręku -
Twoje papierowe serca.
Boli, więc czuję.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.