Serce...

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

Żyjąc czas cały w rozterce,
układam do snu
gnijące moje serce..
Otulam je kołdrą czułości
- by stopić ten głaz lodu
co wbił się w nie w przeszłości...
Powoli wyjmuje kolce smutku
- by już więcej nie raniły serca...
.......... zasypia powolutku...
Małe,
Kruche ,
Schorowane,
Smutne,
Czekające,
Niekochane...
Ledwo płynie krew zdradliwa,
wlewam w nie nadzieje
- by zbudzić je potem w czas
aż całkowicie wyzdrowieje...
I na nowo zabije do kogoś
cichutko......
Na razie śpi kochanie...
nie gnij
żyj jeszcze...
póki ranek nie nastanie...
...... i słysząc ledwo
puk puk
śpisz snem samotności
nie oddam Cie nikomu
przyrzekam
- nauczymy się żyć bez miłości.

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

autor

Anioł_samotności

Dodano: 2005-05-08 16:53:38

Ten wiersz przeczytano 841 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie