A serce...
nie boję się tego uczucia
chcę ciebie kochać najprościej
mówić głośno o wyjątkowej
szczerej cichej miłości
codziennie płynąć myślami
by być gdzieś z tobą w świecie
widzieć twoje błękitne niebo
ten sam wiatr niech włosy nam czesze
jesteśmy jak rzeki płynące
obok siebie odwiecznie
jedna wzburzoną wodą
druga cicha bezpieczna
a serce wciąż takie durne
w przyjaźni szuka miłości
ludzie stworzeni by kochać
nawet bez wzajemności
autor
karmarg
Dodano: 2015-04-29 09:07:30
Ten wiersz przeczytano 2125 razy
Oddanych głosów: 55
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (56)
Ludzie stworzeni są by kochać.
Czym byśmy byli bez miłości.Serdecznie pozdrawiam:)
tak jestesmy stworzeni do miłosci i nie bój sie jej
pozdrawiam serdecznie:)
witam....dziękuję wszystkim miłym gościom za
przeczytanie i przychylne komentarze:-)
Jesteśmy stworzeni do miłości
piękna melancholia...muszę powiedzieć prawdę: u mnie
wiatr nie miałby co czesać:) pozdrawiam
Nie należy bać się miłości,
każdy ma do niej prawo,
słuszna pointa,a przyjaźń to dobra baza na miłość.
Pozdrawiam serdecznie:)
Ładny melancholijny wiersz, ale cóż takie jest
życie...
pozdrawiam
Tak, tak, tak. Piękny wiersz karmarg, zaczytałam się w
Twoich wersach i przeżywam :)
Pozdrowionka:)
Bardzo ciekawy wiersz, Karmarg.
Pozdrawiam :)
Cudowna melancholia, tak pięknie piszesz o uczuciu;
jesteśmy jak rzeki płynące
obok siebie odwiecznie; delikatna, wzruszająca
przenośnia te dwie rzeki...pozdrawiam serdecznie.
dziękuję bardzo za komentarz...
Może trzeba wylać śmiało wody z koryta rzeki by
połączyć się z druga. Czasami warto zaryzykować. Ładny
wiersz. Pozdrawiam serdecznie.
Miłość bez wzajemności bardzo boli...pozdrawiam
serdecznie.
daj sercu miłość a oczom blask
a płucom...
pozdrawiam
Myślę, że jednak rymy są :)
/a serce wciąż takie durne
w przyjaźni szuka miłości
i będzie mocno kochać
nawet bez wzajemności/
- tak przeczytałam sobie ostatnią strofę
Pozdrawiam :)