A serce...
nie boję się tego uczucia
chcę ciebie kochać najprościej
mówić głośno o wyjątkowej
szczerej cichej miłości
codziennie płynąć myślami
by być gdzieś z tobą w świecie
widzieć twoje błękitne niebo
ten sam wiatr niech włosy nam czesze
jesteśmy jak rzeki płynące
obok siebie odwiecznie
jedna wzburzoną wodą
druga cicha bezpieczna
a serce wciąż takie durne
w przyjaźni szuka miłości
ludzie stworzeni by kochać
nawet bez wzajemności
autor
karmarg
Dodano: 2015-04-29 09:07:30
Ten wiersz przeczytano 2126 razy
Oddanych głosów: 55
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (56)
bardzo ładny wiersz - odniesienie do rzeki również
ciekawe.
jak kochać to z wzajemnością,,ładny melancholijny
wiersz, pozdrawiam serdecznie
Miło było przeczytać.
+ Pozdrawiam serdecznie
Miłość bez wzajemności bywa bolesna dla kogoś, kto
pragnie być kochanym. Dla zawiedzionych zefir ma dobrą
radę, kupić pieska, który swoim oddaniem ociepli
człowiecze serce i duszę. Miłego dnia Marianno :)
piękny wiersz:)pozdrawiam
piękny, wzruszający wiersz, :)
Pięknie to napisałaś. Bardzo mi się podoba :)
Piękny wiersz o miłości. Serce nie sługa kocha,
czasami i bez wzajemności. Pozdrawiam serdecznie.
Bez wzajemnosci to juz lepiej kupic sobie pieska ;)
pozdrawiam
Ładna melancholia Marianko. Tyle, że bez wzajemności
to troszkę boli. Miłego dnia
Myślę Marianno, że z wzajemnością- oby. Pozdrawiam
serdecznie