Serce Niepokornego Wiatru

Nie potrafię być spokojnym jeziorem
Które otulisz
Ciepłym spojrzeniem

Bo jestem morzem.
Pełnym sztormów
Trudnym do oswojenia
Marzeniem.

Nie obawiam się burzy
Gdy złość błyszczącą
W mych wzburzonych
Falach topi

Bo to ta wolność
Ta twórcza odwaga
Jest biżuterią
Która mnie zdobi.

Ja jestem wiatrem
Który podróżuje
Wspomnienia
Ze sobą zabierając

A w dniach samotności
Płacze z deszczem
Ciebie
Wspominając...

Możesz próbować
Mnie złapać...
Lecz...i tak
Mnie nie dogonisz.

Choć jesteś wspaniały
Nie mogę Cię zabrać
Bo ja...
Miłości się boję...

autor

Alexandria

Dodano: 2006-08-28 14:32:44

Ten wiersz przeczytano 414 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie