Serce i rozum
Dokąd mnie zaprowadzisz serce?
Rozumu za nic nie chcesz słuchać.
Mówisz, że kochasz jego wiersze,
chcesz patrzeć w oczy i zaufać.
Pragniesz, by ciszą był dla ciebie,
tęsknotą słodką pośród nocy.
Wiesz jak to boli, będziesz biedne,
choć on tak ciebie zauroczył.
Szukasz uniesień sobie znanych,
i na policzku jego dłoni.
słów wzajem sobie darowanych,
cudownych chwil nie chcesz
roztrwonić.
Posłuchaj serce, zwolnij nieco,
rozum wie lepiej, wyżej stoi...
Komentarze (28)
poczatek okay, tylko te wersy zalamuja sie: Wiesz jak
to boli, będziesz biedne,
choć on tak ciebie zauroczył.
pozdrawiam
Zauroczyłaś się jakimś poetą.
Nich serce jednak zwolni.
:)))
czyżbym była dla ciebie inspiracją
Rozmowy serca i duszy'
pomijając rozum gdzie jest on dla nauki a serce do
miłości w:):)
Dziękuję krzemanko, masz rację :) Pozdrawiam
Ładnie, rytmicznie o peelce zauroczonej poetą.
A może zamiast:
"i na policzku dotyku dłoni."
napisać np
"i na policzku jego dłoni"
lub inaczej, dla wyrównania do
dziewięciu sylab?
Miłego dnia.
Słowa wplecione między wersy mają cudowną moc,
działają jak balsam na strapioną duszę, z dnia na
dzień rodzi się magiczna więź, która nie zawsze
odzwierciedla się w szarej codzienności. Ale czy serce
posłucha rozumu? Zadumałam się. Pozdrawiam :)
Widzę zgrabny czar, ten wyciśnięty z marzeń krainy.
piękny z nutką romantyzmu ...serce nie zawsze godzi
się z rozumem czy rozsądkiem pragnie miłości ...
pozdrawiam;-)
Piękno w ramy smutku ujęte i już przepasane wstęgą
zwątpienia, a ja powiem - korzystać, próbować i
rozsmakować się do zapomnienia:)
Dobrze, kiedy w parze rozum z sercem!
Pozdrawiam ciepło:)
Podobało się.
Ślicznie i ta pointa.Ale bywa różnie.Pozdrawiam
serdecznie.
Rozum i serce idą w parze. Pozdrawiam