sfery (ogarnięcie świata, kula...

szukam wektorów i sił w świecie

na początku jest nic

materia ma prawa, byt, istnieje

organizm zasady życia, jest

osoba ma zasady bycia, czyni

życie chce i działa
bycie czyni co chce

coś jest przed organizmem, po, przed świadomością i po,
przed ja i po ja, a raczej w ja

Na początku w bycie jest mnóstwo kierunków, sił, ale
organizm je ogranicza, tworzy się świat reguł, organizmów,
maszyn o ograniczonych parametrach. To jest zubożenie bytu?
Kamienie leżą, ludzie na początku jedzą, śpią, piją i wydalają.
Potem walczą, rodzą, płodzą i umierają.
Ale bycie, ja - w nim znów szalony rozrzut. Niby ogarniamy coraz
więcej, tworzymy coraz więcej praw, rzeczy, uczuć. Kula śniegowa.
A gdzieś świadomość po drodze, zdawanie sobie sprawy bytu z siebie.

Są opowiadania, opisy (cechowania) i zasady.
Niektórzy pięknie opowiadają. Czy istnieje opis nie będący opowieścią
paru głównych typów człowieka?
Własne i przypisywane światu opisy to oddalenia od zasad,
ucieczki od bólu i przerażenia
dokonywane przez „piękne niedobre umysły“ -
to problem kamieni,
obcowania z ciałami nieożywionymi, „obojętnymi“.
- Coś jest cechą, rzeczą ze względu na umysł.
Tak jest „rzeczą samą w sobie“.
Może przejawia to, co my w niej określamy.
Spokojnie czeka na umysły. Albo niespokojnie.
Któż to wie? -
potem to doświadczenie obojętności umysł
przenosi nawet na żywe,
jak na martwe, jak na obce, jak na samo w sobie, ale
u artysty rzeźbiarza chyba się nie rozwija w mroczny system.

Istnienie, jest, zasady są dane w uczuciu, głodach, w naszym ciele.
Ujmowane przez umysł, naciskające na niego, co o nich można
powiedzieć nie jest ważne tak, jak co przez nie robimy,
co po włączeniu się woli ja czynimy.
Coś jest innym ciałem, wrogiem lub przyjazną istotą ze względu
na moje ciało i wspólną walkę lub sprzyjanie sobie.
Czy mogę nie przypisać ptakom, zwierzętom, roślinom, nawet
kamieniom tego co czuję, myślę, doświadczam, skoro z nich
jestem zbudowany, z tej samej „rzeczy pierwszej" co oni?
Zaczynać od ciała, może to całości bliższe.

Wspólna ostrożność i wspólnie wyciągnięta „ręka“ do zgody i
wspólna nienawiść ku sobie.

Ciałem wobec ciał już wiemy, czekamy na siebie niespokojnie.
Wiedzą to przed naszymi umysłami nasze organizmy.

Dlatego złem jest wandalizm, niszczenie martwych przedmiotów
ukształtowanych ludzką ręką. Ale zmienianie biegu rzek i niszczenie
piękna gór i lasów też jest złem, choć nie są ukształtowane naszą ręką.
Nie dano nam ziemi na własność. Nie jesteśmy narodem wybranym,
gatunkiem, klasą, jednostką wybraną. A że wybieramy pewne funkcje,
np. niektórzy rozum, niektórzy uczucia, niektórzy kontrolę, to nie znaczy,
że mamy prawo gwałcić w ich imieniu, mordować. Można być "wybranym"
przez różne bożki, Jahwe (prymitywny plemienny egoizm), ewolucję,
historię. Nic nie daje prawa by zachowywać się jak Lenin, jak Curtz w
Kongo, jak Mojżesz, by budować IV rzeszę w Brukseli.
(U Conrada podróż Curtza zaczęła się w Brukseli)

autor

Senograsta

Napisany: 2023-11-27 Dodano: 2023-11-27 14:43:41

Ten wiersz przeczytano 814 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Antyczny Klimat Refleksyjny Tematyka Świat Okazje Urodziny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie