Sięgam pamięcią
Sięgam pamięcią przeszłości
te kwiaty przepiękne w ogrodzie
co tyle dawały radości
i rosę spijały o wschodzie
Schyloną jabłoń ku ziemi
i wonną miętę przy płocie
motyla ze skrzydłami barwnymi
cudownie zielone paprocie
To morze traw i zieleni
ten koncert świerszczy pod drzewem
tysiące cudownych odcieni
pomiędzy ziemią a niebem
autor
joanna 53
Dodano: 2020-11-25 16:49:36
Ten wiersz przeczytano 847 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Piękne wspomnienia...:) Miło się czyta..:)
Pozdrawiam
Piękne te chwile z przeszłości, z przyrodą w tle,
bardzo ładny wiersz, Joasiu, pozdrawiam serdecznie ;)
Dzięki temu wierszowi powróciły piękne, beztroskie
chwile z dzieciństwa. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie
:-)
Cudny,kolorowy obraz namalowałaś. Pozdrawiam :)
Pamiętam ją i noszę zawsze ze sobą.
We mnie, tak jak tu opisana.
Pięknie.
Czy jest jeszcze gdzieś prawdziwa ta wieś?
Pozdrawiam :)
Pięknie- też ciągle to mam przed oczyma.