Sinusoida

przetarte szyby parują w głowach
zmartwieniem skraplać chce się konieczność
znów trzeba siłą się przystosować
uparta przyszłość pożera przeszłość

ile to razy gościły u nas
myśli jak iskra pod samym lontem
kusząc prologiem zgubiona duma
chciała spokoju za horyzontem

niebo nie pyta jak się czujemy
wygania z domu chmury na spacer
zaszklonym oczom trudniej ocenić
kiedy im przyjdzie spojrzeć inaczej

nosimy w sobie wiele etapów
patrząc przez ramię cudzych refleksji
wiedząc że krzyż nasz mimo schematów
dzisiaj inaczej byśmy ponieśli.

zapachem listów wołamy młodość
a zimą jabłka smakują lepiej
w lustrze sposobność pokiwa głową
co dzień jest szansa bycia człowiekiem

autor

ikcesok

Napisany: 2021-09-24 Dodano: 2021-09-26 11:52:13

Ten wiersz przeczytano 1611 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie